وقتی روزی معنویت زیاد میشود و اشتهایت کم..

وقتی تا لب چشمه میروی و تشنه برمیگردی ...

وقتی ...

اینها یعنی خدا خیلی دوستت دارد اما تو...

شاید بترسی که این هم نوعی استدراج است، فسیل شدن روح به تدریج.

نکند اتمام حجت است.

نکند تمام نعمت ها یکجا دراین دنیا به تو برسد و..

بعد ازتمام نکند هاییکه گفتی باید بترسی.

بترسی که چرا شک کردی ؟

چراگمان بد بردی ؟

این رشته از طرف تو پاره شده چرا دیگری را متهم میکنی؟

حالت بهم میخورد ازاینکه نمی فهمی دقیقا چه مرگت شده .

اصلا گفتن این حرف ها چه سودی دارد در حالیکه هرچه نوشتم که بماند پاک شد و هرچه گفتم که بشنود از دست رفت و دستانم از همه آنها خالی و کوتاه ...

تمام امیدم به نگفته ها و نانوشته ها یم است...

همه حرف های نگفته ام برای تو

تمام کاغذ های سفیدم تقدیم تو...